Hoe is de loop tot stand gekomen?

De belangrijkste aanleiding was eigenlijk dat alle andere Waddeneilanden allemaal al een loop hadden, behalve Schiermonnikoog. Bij de cateringorganisatie (Rebos) van de veerdienst, werk(t)en verschillende hardlopers en zij kwamen met de vraag: ‘Waarom hebben wij nog geen loop?’ In het jaar 2000 kwam een nieuwe VVV-directeur op het eiland, die enthousiast was om dit initiatief met anderen op te pakken.

 Atletiekvereniging Argo 77 werd ingevlogen

Via ARGO’77 (het tegenwoordige Groningen Atletiek) heeft Rebos (de catering op de veerboot) o.a. de eigenaar Marko Huizing, de Technische Commissie (TC) en de Evenementen Commissie (EC) gevraagd of er belangstelling was om een loop op Schier te organiseren. En dat was er! Vanuit het bestuur van ARGO’77 hebben de TC en EC toestemming gekregen voor de organisatie.

 Op naar Schier

Evert Botter en Theo Grömmel (Theo is nog steeds betrokken bij de organisatie, maar neemt na dit jaar afscheid!) zijn samen naar Schier gegaan om kennis te maken met de directeur van de VVV. Daar hadden ze een vruchtbaar overleg over de mogelijkheden en de potentiële routes verkenden ze met de auto. De taken werden verdeeld: ARGO’77 pakt de organisatie op en de VVV deed de promotie. Daarnaast ging de promotie via andere atletiekverenigingen in en om Groningen.

 De eerste loop was daar!

De eerste loop was in de herfstvakantie, op 19 oktober 2002! Met een klein team gingen de organisatoren een dag van tevoren naar het eiland. Er waren destijds de volgende afstanden uitgezet, met de volgende deelnemers: 4,8km met 25 lopers en 12,5km met 120 lopers.

De meeste lopers kwamen uit Groningen en omstreken, dit waren eigenlijk meest leden van loopgroepen/-verenigingen. Op één of andere manier was de loop ook bekend geraakt bij lopers uit Dokkum. Uit deze plaats waren significant ‘veel’ deelnemers.

 Hoe ging het tijdens de eerste editie?

Deelnemers konden zich alleen ter plekke inschrijven via de VVV dus de organisatie had vooraf geen idee over het aantal deelnemers. Ook mochten er nog geen auto’s op de boot, dus de organisatie reed de kar, vol met materiaal, met de hand de boot op en af en ging met een taxi naar het dorp! Inmiddels mag dit – met toestemming wel- en kan de auto gewoon mee.

De start was op de Badweg. De finish was in het dorp, bij de Langestreek. Grappige anekdote: het finishdoek was al opgehangen en toen riep iemand ineens: ‘Dat doek moet weg! De bus komt eraan!!’ De weg afzetten was toen nog niet aan de orde. Dat waren nog echt andere tijden!

Echt alles ging nog handmatig. De lopers werden ‘weggeschoten’ met een startpistool. En op het moment dat de eerste loper binnenkwam, werd de tijd ter plekke gematcht met het startnummer. Er was geen muziek, er waren geen prijzen of medailles. Zelfs geen water, alleen hardlopers. De deelnemers konden zich omkleden bij het zwembad.

Inmiddels zijn de afstanden aangepast van 4,8 km naar 5km en de 12,5km werd 10km. De ‘hele’ organisatie bestond toen uit vier trainers van ARGO’77 en drie personen van de familie Wietses voor het geluid, zij kwamen ook via ARGO’77.

Na deze editie stond er een prachtig stuk met dito foto van hardlopers op het strand in het Dagblad van het Noorden. Dit bracht meteen een stuk bekendheid met als resultaat: het dubbele aantal lopers meldde zich aan voor de editie daarop!

Feitjes door de jaren heen

Vanaf de tweede editie is de start verplaatst naar het centrum van het dorp (voor de Tox Bar).

De 3^e keer was de tijds- en deelnemersregistratie inmiddels digitaal. Toen werd er een externe organisatie, Gateway, uit Rotterdam ingehuurd voor polsbandjes met een chip erin. Toen kwamen er ook al zo’n 500 lopers naar het eiland. Na een aantal jaren ging de organisatie samenwerken met SportsCom voor de tijdsregistratie. Eerst met chips voor op de schoenen, later met startnummers met een chip.

Bij de 7^e editie werd de jeugdloop van de 2 scholen van Schier (5km) toegevoegd.

Vanaf de 9^e loop ging het inschrijven online; via inschrijven.nl. Dit maakte ook dat er startnummers gedrukt werden. Deze stuurde de organisatie, samen met een boot- en buskaart, als startpakket naar alle deelnemers.

Bij de 10^e editie zat het deelnemersaantal al op ruim 700 deelnemers en toen is ook de 1km Kidsrun toegevoegd. Aan deze loop deden toen 12 kinderen mee.

Bij de 11^e editie was er weer een afstandswissel: de 15km werd ingeruild voor de 10Engelse Mijl. Dit naar aanleiding van veel vraag vanuit de lopers en het parcours was er heel erg geschikt voor.

Professionalisering en verplaatst naar het voorjaar

In de tussentijd kreeg de VVV een ander bestuur en daar zat Victor Claessens (nog steeds betrokken bij de huidige organisatie) ook bij. Chris Wiersema nam de Tox Bar over en samen met John Brinker (betrokken sinds 2011) en Theo Grömmel werd de organisatie geprofessionaliseerd. Dit viertal is nog steeds betrokken bij de organisatie. Het werd een stichting (natuurlijk Schiermonnikoog)  en er kwam een nieuwe website. Tevens werd de loop van de drukke herfstvakantie verplaatst naar een – voor het eiland rustiger- weekend in maart. Hierdoor ontstond veel ruimte voor groei van het aantal deelnemers: in maart zijn veel meer accomodaties beschikbaar en zijn de plaatselijke ondernemers in staat om een veel grotere groep lopers en supporters gastvrij te ontvangen. De loop kon hierdoor uitgebreid worden van 800 naar maar liefst 1.750. Gezien de grote belangstelling waren de extra startbewijzen snel uitverkocht.

Uiteraard kan de organisatie niet meer toe met de slechts 7 personen van het begin. Momenteel ‘draait’ de organisatie op circa 90 medewerkers. Dit is inclusief de -vanaf in 2010 verplichte- verkeersregelaars en EHBO.